|
|
|
Our other digital camera reviews |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Test: Sigma SD14 vs. Fujifilm S5 Pro
|
 |
|
|
|
|
|
Sigma
SD14 test
|
SPECIFICATIES
|
Fujifilm
S5 Pro test
|
|
DSLR
(820 gram body met batterij en geheugenkaart)
|
Type
|
SLR-type
(950 gram body met batterij en geheugenkaart)
|
|
4.7 Mp / 2640 x 1760 or 14.1 / 4608 x 3072
(Foveon)
|
Sensor
|
12.1 Mp / 4256 x 2848 (Super CCD
SR)
|
|
100-800 (Hi-1600)
|
ISO
|
100-3200
|
|
3 bps (ca. 6 JPEG/RAW)
|
Motordrive
|
3 bps (ca. 20 JPEG L)
|
| 6,3 cm (150.000 pixels) |
LCD
|
6,3
cm (230.000 pixels) |
| Volledige
specificaties |
|
Volledige
specificaties |
|
8,0
|
CONSTRUCTIE
|
9,0
|
Zijn voorgangers de SD9 en SD10
waren weinig aansprekende, hoekige camera's met een twijfelachtige ergonomie,
maar de Sigma SD14 is een goed ontworpen, moderne digitale spiegelreflexcamera
geworden, die prettig in de hand ligt. De grip voor de rechterhand is bekleed
met rubber en zodanig gevormd dat de camera goed met één hand
vast te houden is. Gecombineerd met de gebruikte materialen en zijn gewicht,
is de SD14 een solide camera.
De ergonomie van de camera is goed en alle knopjes zijn zodanig geplaatst
dat ze eenvoudig te bedienen zijn. Ook is de functie van alle knopjes, kapjes
en klepjes goed aangeduid. De instelwielen zijn functioneel, maar hadden
iets eleganter uitgevoerd mogen zijn. Het plaatsen van de ontspanner in
het midden van het hoofdinstelwiel is bijzonder en heeft niet ieders voorkeur.
De kapjes en klepjes voor batterij, geheugenkaart en aansluitingen zijn
redelijk solide en zullen bij zorgvuldig dagelijks gebruik geen storing
veroorzaken. Omdat de afdichtingen van de camera niet geseald zijn, dient
de camera met enige zorgvuldigheid gebruikt te worden in stoffige en regenachtige
omstandigheden.
De bijzondere sportzoeker van de SD10 is bij het herontwerpen van de SD14
verdwenen en vervangen door een klassieke zoeker. Ze is helder en bestrijkt
98% van het opgenomen beeld. Onderin de zoeker wordt echter slechts informatie
gegeven over sluitertijd, diafragma en belichtingscompensatie en dat is
wat 'basic'. Het LCD-scherm op de achterzijde heeft een standaarddiagonaal
van 6,3 cm en een goede helderheid en contrast . Helaas is de resolutie
met 150.000 aan de magere kant en is vooral de verticale kijkhoek beperkt.
Bij veel instap-spiegelreflexcamera's is het status-LCD bovenop de camera
verdwenen. De SD14 beschikt nog wel over een dergelijk scherm, hoewel het
erg klein is en wederom alleen de elementaire opnamegegevens weergeeft. |
|
Als je de Fuji S5 Pro vastpakt,
merk je meteen dat je met een professionele camera te maken hebt. Ze is
relatief zwaar en groot, maar past in je hand als gegoten. Het ontwerp en
de materialen van de S5 Pro zijn 1 op 1 overgenomen van Nikon's veelgeprezen
D200. Dat betekent ook dat de camera een chassis heeft van een magnesium
legering en dat alle afdichtingen van de knopjes en klepjes stof- en spatwaterdicht
zijn. Door over te stappen naar de body van de D200 heeft de S5 Pro wel
zijn geïntegreerde portretgrip verloren. Om deze handige functionaliteit
weer ter beschikking te hebben, moet men een optionele batterijgrip worden
aangeschaft.
De ergonomie van de camera zijn erg goed en alle knoppen zijn binne bereik
van vingers en duim voor een snelle bediening. De zoeker is helder en groot
en het kaderen en scherpstellen levert geen problemen op. Behalve de standaard
opnamegegevens wordt in de zoeker van de S5 Pro ook de ISO, het belichtingsprogramma,
de flitscompensatie en het aantal resterende opnames getoond. Het LCD-scherm
van 6,3 cm is helder en heeft een hoge resolutie (230.000 pixels). Ze is
daarmee geschikt om de scherpte naar behoren te kunnen controleren. Bovenop
de camera bevindt zich een groot status LCD-scherm met alle relevante informatie
over de instellingen van de camera, belichting en status van de batterij. |
|
|
|
|
6,0
|
MOGELIJKHEDEN
|
8,0
|
De meest opvallende eigenschap
van de SD14 is zijn speciale Foveon-sensor. Het wijkt af van de 'normale'
Bayer-sensor, omdat het met slechts één fotocel de drie kleuren
R, G en B kan vastleggen. Er is geen interpolatie nodig en Sigma beweert
dat hierdoor meer detail en betere kleuren worden geregistreerd. De Foveon-sensor
met 4,7 miljoen fotocellen zou een resolutie vertegenwoordigen van 14,1
Mp van een Bayer-sensor. Die factor 3 is terug te vinden in de X3 aanduiding
in het logo van de camera. Een speciale sensor vraagt ook speciale algoritmes
om tot een perfecte beeldvorming te komen. De SD9 en SD10 konden derhalve
alleen in RAW (X3F) opnemen en moest de beeldvorming gebeuren op de computer
met Sigma's Photo Pro. Ondanks de goede resultaten was de wens van veel
gebruikers om ook met JPEG te kunnen fotograferen en Sigma heeft dit verzoek
ingewilligd bij de SD14. In de resolutie Super Hi produceert de camera rechtstreeks
JPEG-foto's van 4608 bij 3072 pixels (14,1 Mp, ca. 7,5 MB). In RAW (X3F)
is de basisresolutie slechts 4,7 Mp (2640 x 1760 pixels) en moet het beeld
in Photoshop via interpolatie worden vergroot om de Super Hi JPEG-resolutie
te krijgen.
Behalve zijn unieke sensor heeft de SD14 geen uitzonderlijke eigenschappen.
Ze bschikt over de standaard belichtingsprogramma's, lichtmeet- en scherpstelmethodes
en witbalansinstellingen, maar heeft bijvoorbeeld geen Auto ISO of Kelvin
witbalans. Ook de mogelijkheden om kleuren nauwkeurig af te stellen zijn
gering en er zijn geen verschillende niveaus van ruisonderdrukking. Het
fijnregelen van JPEG's is dus moeilijk en voor 100% controle over de beeldkwaliteit
te hebben, is RAW een beter bestandsformaat.
De SD14 heeft een apart instelwiel om de opname-modus te kiezen. Naast een
zelfontspanner (2 en 10s) en spiegel opklappen, heeft de camera een 'motordrive',
waarin met een snelheid van 3 beelden per seconden een reeksopname kan worden
gemaakt van maximaal 6 foto's (JPEG Super High, High of RAW). Na deze serie
moet de camera de data wegschrijven en is ze slechts in staat om de zoveel
seconden weer een opname te maken. De buffer van de camera is te klein en
de schrijfsnelheid te laag om de SD14 aan te kunnen merken als een sport-
of actiecamera.
Er zijn vijf scherpstelpunten aanwezig, die of automatisch of handmatig
gekozen kunnen worden. Samen met de scherpstelmogelijkheden (handmatig,
enkele opname, continu) is het goed mogelijk om opnamen te maken zonder
voortdurend te hoeven herkaderen of scherpstellen.
Hoewel de SD14 niet over een actief sensorreinigingssysteem beschikt, is
het spiegelhuis toch beschermd tegen indringen van stof door de plaatsing
van een anti-stoffilter net achter de lensvatting.
Het kiezen van een geschikte lens voor de SD14 kan een probleem zijn. Tamron
en Tokina leveren geen lenzen met een Sigma-vatting, dus blijft de keuze
beperkt tot Sigma. Hiervan bestaat wel een groot assortiment, maar meestal
zijn alleen versies met een Canon-, Nikon-, Pentax-, Olympus- of Sony-vatting
op voorraad en moeten Sigma-lenzen met een Sigma-vatting apart worden besteld. |
|
De S5 Pro zit boordevol mogelijkheden,
zonder een exacte kopie te zijn van de D200. Er ontbreken een paar kleine
opties en Fuji heeft een paar van haar eigen technologieën toegevoegd,
zoals Dynamic Range, Film simulatie en Gezichtsdetectie in terugkijkmodus.
En het grote verschil met de D200 is natuurlijk Fuji's Siper CCD SR. Net
als de Foveon van de SD14 is het geen traditionele Bayer-sensor. De Super
CCD bestaat uit 6 miljoen grote pixels met een achthoekige vorm (S-pixels)
en uit evenveel vierkante kleine pixels (R-pixels). Op deze manier kan het
dynamisch bereik van de sensor met twee stops worden uitgebreid. Hoewel
de sensor uit twee soorten pixels bestaat, is de standaard output toch 12
megapixels. Bestanden kunnen worden opgeslagen als RAW (RAF) en JPEG, tevens
gelijktijdig.
De standaard belichtingsprogramma's van de S5 Pro zijn uitgebreid met een
Auot ISO, met een instelbaar maximum. Met een vast ingestelde sluitertijd
én diafragma wordt de belichting dan geregeld door variatie van de
gevoeligheid en kan toch in wisselende lichtomstandigheden worden gefotografeerd.
De S5 Pro heeft de bekende witbalansinstellingen, waaronder Kelvin, maar
helaas ontbreekt een handmatige witbalans met referentie.
De opname-modus wordt net als bij de SD14 ingesteld met een aparte knop.
Er zijn twee 'motordrives' met een hoge en lage snelheid van respectievelijk
3 en 1-2 beelden per seconde. Zelfontspanner en spiegel opklappen zijn beschikbaar,
maar helaas niet gelijktijdig. Met elf scherpstelpunten is herkaderen zelden
nodig. Ze kunnen op verschillende manieren door de camera worden gekozen
of de gebruiker kan zelf een scherpstelpunt kiezen. De scherpstelmethodes
zijn standaard: handmatig, enkele opname, continu.
Een leuke optie bij de S5 pro is de mogelijkheid om het LCD-scherm als zoeker
te gebruiken gedurende 30 s. Dit wordt Live view genoemd. De autofocus is
buiten werking gedurende Live view, maar omdat kan worden ingezoomd, kan
handmatig scherpstellen met voldoende nauwkeurigheid gebeuren. Het wisselen
van lenzen op de S5 Pro dien met enige beleid te gebeuren, want de camera
heeft geen actieve sensorreiniging, noch een afdichting tussen lens en spiegelhuis.
Op de body van de S5 Pro passen lenzen met een Nikon-vatting, dus behalve
Nikon-lenzen is het ook mogelijk uit het assortiment lenzen van Sigma, Tamron
en Tokina te kiezen. |
|
|
|
|
7,0
|
BEDIENING
|
7,0
|
Net als de mogelijkheden van de
camera, is ook de bediening redelijk elementair. De knopjes zijn duidelijk
en hebben een enkele functie. Met de Functie-knop krijgt men toegang tot
een menu om ISO, bestandsformaat, resolutie en witbalans te kiezen. Het
ziet er erg gebruiksvriendelijk uit, maar het instellen van de juiste waarde
kan nog wel eens een probleem zijn met de vier-wegnavigatieknoppen. Om bijvoorbeeld
de ISO te veranderen van 100 naar 200 drukt u op de bovenste knop van de
navigator. Om de waarde weer te verlagen bestaat de neiging om op de onderste
knop te drukken, maar dan verandert de witbalans van AWB naar Zonnig. De
knoppen werken stapsgewijs maar een kant op en om de ISO van 200 terug te
zetten naar 100 moet vier keer (200->400->800->1600->100) gedrukt
worden.
Het LCD-menu heeft maar 19 opties en is voor het instellen van de opnamegegevens
slechts nodig voor het instellen van Contrast, Verscherping, Verzadiging
en Kleurruimte en voor het maken van een handmatige witbalans. Een zeer
nuttige functie van de SD14 is de Info-knop. Hiermee kan in een oogopslag
gezien worden wat de waarden zijn van de meest relevante opnamegegevens.
Het LCD-scherm is dus vooral bedoeld om foto's op terug te kijken. Het scherm
heeft onvoldoende resolutie om de scherpte van de foto's goed te kunnen
beoordelen. Het bladeren door de foto's gaat snel en ook zoomen en schuiven
gaat soepel. De belangrijkste opnamegegevens worden bovenin weergegeven.
Het is ook mogelijk om in één scherm een miniatuurafbeelding,
opnamegegevens en een RGB-histogram te laten zien. Om snel te selecteren
kunnen er ook 9 miniaturen tegelijk worden opgeroepen en stapsgewijs worden
gebladerd. Bij het terugkijken kunnen foto's worden verwijderd, gedraaid,
gemarkeerd en beschermd en tevens kan er een diavoorstelling worden gestart. |
|
Omdat er zoveel instelmogelijkheden
zijn, duurt het even om gewend te raken aan alle opties en menu's. 90% Van
de handelingen kan echter worden uitgevoerd zonder de handleiding te hoeven
raadplegen. Ook al omdat er een handige helpfunctie (Engelstalig) in de
camera is opgenomen. Zo kunt u direct te weten komen welke filmsimulatie
geschikt is voor welk onderwerp. ISO, kwaliteit, resolutie en witbalans
kunnen direct met het indrukken van een knop en draaien aan een instelwiel
worden ingesteld. Opvallend is dat het instelwiel voor de keuze van het
belichtingsprogramma ontbreekt. Ook dit is een combinatie van het indrukken
van een knopje en het draaien aan een wiel. Dat is even wennen.
Terugkijken, zoomen en schuiven van foto's op de S5 Pro vraagt (te) veel
handelingen en er is geen schermpje waarin alle opnamegegevens, histogram
en miniatuur gelijktijdig worden weergegeven. Na enige tijd went het wel,
maar de gebruikersvriendelijkheid kan beter. Bij het terugkijken kunnen
foto's worden verwijderd, beschermd en bijgesneden. Een diavoorstelling
en Print order DPOF zijn ook beschikbaar. |
|
|
|
|
7,0
|
PRESTATIE
|
8,0
|
De alertheid van de SD14 ligt
net boven het gemiddelde. Opstarten, meten en scherpstellen duren een fractie
van een seconde, maar zijn niet momentaan. Het tonen van de foto direct
na de opname duurt soms wel een seconde. De buffer van de camera is klein
en de schrijfsnelheid gering (1 GB Sandisk Extreme III). Al met al leent
de SD14 zich niet echt voor actie- of sportfotografie.
Als wordt gefotografeerd in RAW bij ISO 100 en goede lichtomstandigheden,
dan produceert de SD14 de mooiste 4,7 Mp foto's ooit, waarmee verbluffende
prints van 45 bij 30 cm gemaakt kunnen worden. De Foveon-sensor registreert
een ongekende hoeveelheid detail, de kleuren zijn aansprekend en natuurlijk
en het dynamische bereik is ruim voldoende voor de meeste onderwerpen. De
beelden geven je soms kippenvel.
De kwaliteit daalt als wordt overgeschakeld wordt naar JPEG, ook omdat de
Auto witbalans van de SD14 niet altijd 100% nauwkeurig is. Als in het JPG-formaat
wordt gekozen voor Super High wordt ook de resolutie duidelijk minder, zeker
als gewerkt wordt bij hoge ISO's. Het detail wordt dan verminderd door de
ruisonderdrukking en verzadigde kleuren krijgen een uitgewassen aanzien.
Fotograferen bij hoge ISO's in kunstlicht is eigenlijk alleen mogelijk als
wordt opgenomen in RAW. In Lightroom 1.1 of Photoshop CS3 kunnen dan de
genoemde 'problemen' grotendeels worden hersteld. Sigma's Photo Pro heeft
niet de mogelijkheden om deze restauratie uit te voeren. |
|
Aanzetten is momentaan, scherpstellen
zonder aarzeling en er is nauwelijks een merkbare ontspanvertraging. Hiermee
is de S5 Pro een erg alerte camera. Toch is de camera minder snel dan de
D200, door zijn kleinere buffer en lagere schrijfsnelheden. De 3 beelden
per seconde met een maximum van 20 worden gehaald, maar alleen bij JPG Large
em een DR van 100%.
De S5 Pro genereert JPEG's van 12 Mp met mooie kleuren en een groot dynamisch
bereik. De resolutie blijft echter achter en vertoont tekenen van interpolatie.
Fotograferen bij 6 Mp en upsamplen in Photoshop geeft meer comtrole over
behoud van detail. Net als de SD14 is de resolutie gelijk aan een Bayer-sensor
met 8 of hooguit 10 miljoen pixels.
De beelden bij hoge ISO zijn erg bruikbaar tot ISO 1600. Fuji heeft de ruis
goed onder controle, maar de ruisonderdrukking gaat ten koste van de hoeveelheid
detail. ISO 3200 is te gebruiken in noodgevallen.
De optie Dynamisch bereik (DR) bewijst zijn nut bij opname in JPEG, maar
de verschillen tussen met en zonder DR zijn in veel gevallen klein. Hooglichten
en schaduwpartijen hebben soms net iets meer detail. Als wordt gefotografeerd
in RAW en ontwikkeld met Lightroom 1.1 heeft de fotograaf achteraf met Fill
light en Recovery veel meer controle over het behoud van detail in contrastrijke
situaties. In RAW wordt het voordeel van het grote contrastbereik van de
Super CCD nagenoeg verwaarloosbaar ten opzichte van RAW-opnames van camera's
als de Canon Eos 5D. Met Film simulatie is het mogelijk om de kleuren van
JPP-opnames te sturen, maar net als met de DR-functie geeft fotograferen
in RAW en omzetten met Lightroom 1.1 of Photoshop CS3 een veel grotere controle
en flexibiliteit en zelfs betere resultaten. |
|
|
|
|
7,0
|
CONCLUSIE
|
8,0
|
|
|
|
Het
is duidelijk dat de Fuji S5 Pro en de Sigma SD14 niet meer gemeen hebben
dan alleen een exotische sensor, afwijkend van het Bayer-type in alle
andere digitale spiegelreflexen. Met de Super CCD en Foveon in het hart
van de camera's presteren de S5 Pro en de SD14 namelijk heel verschillend.
De SD14 is een zeer elementaire digitale spiegelreflex met relatief
weinig mogelijkheden, eenvoudige bediening en matige snelheid. Ze excelleert
echter op het punt van beeldkwaliteit, doch echter alleen als de geafficheerde
14,1 miljoen pixels en hoge ISO's buiten beschouwing worden gelaten.
Als wordt gefotografeerd in RAW (X3F, 2640 x 1760) bij ISO 100 en het
resultaat wordt geinterpoleert tot 8 Mp (3504 x 2336) of soms 10 Mp
(3888 x 2592), dan wordt veel detail vastgelegd met een breed dynamisch
bereik en fantastische kleuren. De SD14 is in geen enkel opzicht een
'snapshot' camera en de gebruiker moet al zijn kennis en ervaring aanwenden
om tot een perfecte opname te komen. Maar als hij dat dan doet, dan
is de SD14 een uniek vakmangereedschap voor portret- en productfotografie
in de studio en voor macro-opnames in het veld.
Met de S5 Pro heeft ook Fuji een unieke camera in de markt gezet.
Ze heeft echter minder ' eigenaardigheden' als de SD14. Ze is perfect
ontworpen, is duurzaam en zit tjokvol mogelijkheden. De JPG-opnames
zijn van goede kwaliteit, ISO 1600 is bruikbaar en de Dynamic range
optie en Film simulatie kunnen in JPEG in sommige situaties hun nut
bewijzen. Wederom haalt RAW (RAF) het beste uit de sensor met 14-bits
ruimte voor het grote dynamische bereik van de Super CCD. Helaas zijn
de RAF-bestanden erg groot en zijn de schrijftijden en de 'motordrive'
niet echt heel snel.
Net als bij de SD14 stopt het 'interpolatietrucje' bij 8 of 10 Mp en
is de opgegeven 12 Mp net een stapje te ver. De Fuji S5 Pro zal het
enorm goed doen in de studio en in situaties met veel contrast. Landschaps-
en huwelijksfotografen zullen blij zijn met zijn dynamisch bereik. Dat
betekent niet dat de belichting slordig kan worden, want een DR van
400% zal overbelichting niet kunnen voorkomen.
Zoals reeds aangegeven, levert fotograferen in RAW voor beide camera's
het beste resultaat. Omzetten van RAF-bestanden met Fuji's Hyper Utility
3 is echter erg elementair en blinkt niet uit in mogelijkheden en snelheid.
Met Lightroom 1.1 of Photoshop CS3 worden gelijkwaardige resultaten
behaald. De RAW-converter van Sigma, Photo Pro 3, doet beter werk met
de X3F-bestanden van de SD14. Er zijn behoorlijk wat mogelijkheden,
ze is redelijk vlot en ze extraheert de meeste detail uit de RAW-bestanden.
Overigens doen Lightroom en Photoshop geen slechte zaken met de X3F-bestanden
en produceren mooie kleuren en redelijk detail. De Fill light in deze
beide programma's lijken de schaduwen schoner te houden dan de Fill
light van Photo Pro 3.
Beide camera's zijn een grote stap vooruit ten opzichte van hun
voorgangers en produceren in sommige gevallen unieke resultaten. Door
zijn hoge prijs heeft de S5 Pro concurrente uit twee richtingen: de
duurdere Canon Eos 5D, full frame met 12,7 miljoen echte pixels en ongeëvenaarde
resolutie en hoge ISO-kwaliteit en van de Nikon D200 enCanon 40D,
die goedkoper zijn en ingezet kunnen worden als supersnelle, allround
'werkpaarden'.
The Sigma SD14 is toch eigenlijk een soort niche product voor de liefhebber
en moet concurreren met veel goedkopere equivalenten als de Canon 400D, de Nikon
D40x, de Pentax K10D, de
Olympus E410, de Samsung GX10 en de Sony
A100.
|
|
|
|
 |
|
 |
| |
|
|
| |
|
Met dank aan Foto
Konijnenberg voor het beschikbaar stellen van de Sigma 17-70mm 1:2.8-4.5 |
|
|
| August 25, 2007 |
 |
| Koop de Sigma SD14 in Nederland bij: |
|
|
|
|
| Koop de Fujifilm S5 in Nederland bij: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
