Test: Sigma SD14 vs. Fujifilm S5 Pro

Our other digital camera reviews

Test: Sigma SD14 vs. Fujifilm S5 Pro

Side by side digital camera review
Sigma SD14
Fujifilm S5 Pro
Sigma SD14 test
SPECIFICATIES
Fujifilm S5 Pro test
DSLR (820 gram body met batterij en geheugenkaart)
Type
SLR-type (950 gram body met batterij en geheugenkaart)
4.7 Mp / 2640 x 1760 or 14.1 / 4608 x 3072 (Foveon)
Sensor
12.1 Mp / 4256 x 2848 (Super CCD SR)
100-800 (Hi-1600)
ISO
100-3200
3 bps (ca. 6 JPEG/RAW)
Motordrive
3 bps (ca. 20 JPEG L)
6,3 cm (150.000 pixels)
LCD
6,3 cm (230.000 pixels)
Volledige specificaties   Volledige specificaties
8,0
 CONSTRUCTIE
9,0
Zijn voorgangers de SD9 en SD10 waren weinig aansprekende, hoekige camera's met een twijfelachtige ergonomie, maar de Sigma SD14 is een goed ontworpen, moderne digitale spiegelreflexcamera geworden, die prettig in de hand ligt. De grip voor de rechterhand is bekleed met rubber en zodanig gevormd dat de camera goed met één hand vast te houden is. Gecombineerd met de gebruikte materialen en zijn gewicht, is de SD14 een solide camera.
De ergonomie van de camera is goed en alle knopjes zijn zodanig geplaatst dat ze eenvoudig te bedienen zijn. Ook is de functie van alle knopjes, kapjes en klepjes goed aangeduid. De instelwielen zijn functioneel, maar hadden iets eleganter uitgevoerd mogen zijn. Het plaatsen van de ontspanner in het midden van het hoofdinstelwiel is bijzonder en heeft niet ieders voorkeur.
De kapjes en klepjes voor batterij, geheugenkaart en aansluitingen zijn redelijk solide en zullen bij zorgvuldig dagelijks gebruik geen storing veroorzaken. Omdat de afdichtingen van de camera niet geseald zijn, dient de camera met enige zorgvuldigheid gebruikt te worden in stoffige en regenachtige omstandigheden.
De bijzondere sportzoeker van de SD10 is bij het herontwerpen van de SD14 verdwenen en vervangen door een klassieke zoeker. Ze is helder en bestrijkt 98% van het opgenomen beeld. Onderin de zoeker wordt echter slechts informatie gegeven over sluitertijd, diafragma en belichtingscompensatie en dat is wat 'basic'. Het LCD-scherm op de achterzijde heeft een standaarddiagonaal van 6,3 cm en een goede helderheid en contrast . Helaas is de resolutie met 150.000 aan de magere kant en is vooral de verticale kijkhoek beperkt.
Bij veel instap-spiegelreflexcamera's is het status-LCD bovenop de camera verdwenen. De SD14 beschikt nog wel over een dergelijk scherm, hoewel het erg klein is en wederom alleen de elementaire opnamegegevens weergeeft.
Als je de Fuji S5 Pro vastpakt, merk je meteen dat je met een professionele camera te maken hebt. Ze is relatief zwaar en groot, maar past in je hand als gegoten. Het ontwerp en de materialen van de S5 Pro zijn 1 op 1 overgenomen van Nikon's veelgeprezen D200. Dat betekent ook dat de camera een chassis heeft van een magnesium legering en dat alle afdichtingen van de knopjes en klepjes stof- en spatwaterdicht zijn. Door over te stappen naar de body van de D200 heeft de S5 Pro wel zijn geïntegreerde portretgrip verloren. Om deze handige functionaliteit weer ter beschikking te hebben, moet men een optionele batterijgrip worden aangeschaft.
De ergonomie van de camera zijn erg goed en alle knoppen zijn binne bereik van vingers en duim voor een snelle bediening. De zoeker is helder en groot en het kaderen en scherpstellen levert geen problemen op. Behalve de standaard opnamegegevens wordt in de zoeker van de S5 Pro ook de ISO, het belichtingsprogramma, de flitscompensatie en het aantal resterende opnames getoond. Het LCD-scherm van 6,3 cm is helder en heeft een hoge resolutie (230.000 pixels). Ze is daarmee geschikt om de scherpte naar behoren te kunnen controleren. Bovenop de camera bevindt zich een groot status LCD-scherm met alle relevante informatie over de instellingen van de camera, belichting en status van de batterij.
6,0
 MOGELIJKHEDEN
8,0
De meest opvallende eigenschap van de SD14 is zijn speciale Foveon-sensor. Het wijkt af van de 'normale' Bayer-sensor, omdat het met slechts één fotocel de drie kleuren R, G en B kan vastleggen. Er is geen interpolatie nodig en Sigma beweert dat hierdoor meer detail en betere kleuren worden geregistreerd. De Foveon-sensor met 4,7 miljoen fotocellen zou een resolutie vertegenwoordigen van 14,1 Mp van een Bayer-sensor. Die factor 3 is terug te vinden in de X3 aanduiding in het logo van de camera. Een speciale sensor vraagt ook speciale algoritmes om tot een perfecte beeldvorming te komen. De SD9 en SD10 konden derhalve alleen in RAW (X3F) opnemen en moest de beeldvorming gebeuren op de computer met Sigma's Photo Pro. Ondanks de goede resultaten was de wens van veel gebruikers om ook met JPEG te kunnen fotograferen en Sigma heeft dit verzoek ingewilligd bij de SD14. In de resolutie Super Hi produceert de camera rechtstreeks JPEG-foto's van 4608 bij 3072 pixels (14,1 Mp, ca. 7,5 MB). In RAW (X3F) is de basisresolutie slechts 4,7 Mp (2640 x 1760 pixels) en moet het beeld in Photoshop via interpolatie worden vergroot om de Super Hi JPEG-resolutie te krijgen.
Behalve zijn unieke sensor heeft de SD14 geen uitzonderlijke eigenschappen. Ze bschikt over de standaard belichtingsprogramma's, lichtmeet- en scherpstelmethodes en witbalansinstellingen, maar heeft bijvoorbeeld geen Auto ISO of Kelvin witbalans. Ook de mogelijkheden om kleuren nauwkeurig af te stellen zijn gering en er zijn geen verschillende niveaus van ruisonderdrukking. Het fijnregelen van JPEG's is dus moeilijk en voor 100% controle over de beeldkwaliteit te hebben, is RAW een beter bestandsformaat.
De SD14 heeft een apart instelwiel om de opname-modus te kiezen. Naast een zelfontspanner (2 en 10s) en spiegel opklappen, heeft de camera een 'motordrive', waarin met een snelheid van 3 beelden per seconden een reeksopname kan worden gemaakt van maximaal 6 foto's (JPEG Super High, High of RAW). Na deze serie moet de camera de data wegschrijven en is ze slechts in staat om de zoveel seconden weer een opname te maken. De buffer van de camera is te klein en de schrijfsnelheid te laag om de SD14 aan te kunnen merken als een sport- of actiecamera.
Er zijn vijf scherpstelpunten aanwezig, die of automatisch of handmatig gekozen kunnen worden. Samen met de scherpstelmogelijkheden (handmatig, enkele opname, continu) is het goed mogelijk om opnamen te maken zonder voortdurend te hoeven herkaderen of scherpstellen.
Hoewel de SD14 niet over een actief sensorreinigingssysteem beschikt, is het spiegelhuis toch beschermd tegen indringen van stof door de plaatsing van een anti-stoffilter net achter de lensvatting.
Het kiezen van een geschikte lens voor de SD14 kan een probleem zijn. Tamron en Tokina leveren geen lenzen met een Sigma-vatting, dus blijft de keuze beperkt tot Sigma. Hiervan bestaat wel een groot assortiment, maar meestal zijn alleen versies met een Canon-, Nikon-, Pentax-, Olympus- of Sony-vatting op voorraad en moeten Sigma-lenzen met een Sigma-vatting apart worden besteld.
De S5 Pro zit boordevol mogelijkheden, zonder een exacte kopie te zijn van de D200. Er ontbreken een paar kleine opties en Fuji heeft een paar van haar eigen technologieën toegevoegd, zoals Dynamic Range, Film simulatie en Gezichtsdetectie in terugkijkmodus. En het grote verschil met de D200 is natuurlijk Fuji's Siper CCD SR. Net als de Foveon van de SD14 is het geen traditionele Bayer-sensor. De Super CCD bestaat uit 6 miljoen grote pixels met een achthoekige vorm (S-pixels) en uit evenveel vierkante kleine pixels (R-pixels). Op deze manier kan het dynamisch bereik van de sensor met twee stops worden uitgebreid. Hoewel de sensor uit twee soorten pixels bestaat, is de standaard output toch 12 megapixels. Bestanden kunnen worden opgeslagen als RAW (RAF) en JPEG, tevens gelijktijdig.
De standaard belichtingsprogramma's van de S5 Pro zijn uitgebreid met een Auot ISO, met een instelbaar maximum. Met een vast ingestelde sluitertijd én diafragma wordt de belichting dan geregeld door variatie van de gevoeligheid en kan toch in wisselende lichtomstandigheden worden gefotografeerd. De S5 Pro heeft de bekende witbalansinstellingen, waaronder Kelvin, maar helaas ontbreekt een handmatige witbalans met referentie.
De opname-modus wordt net als bij de SD14 ingesteld met een aparte knop. Er zijn twee 'motordrives' met een hoge en lage snelheid van respectievelijk 3 en 1-2 beelden per seconde. Zelfontspanner en spiegel opklappen zijn beschikbaar, maar helaas niet gelijktijdig. Met elf scherpstelpunten is herkaderen zelden nodig. Ze kunnen op verschillende manieren door de camera worden gekozen of de gebruiker kan zelf een scherpstelpunt kiezen. De scherpstelmethodes zijn standaard: handmatig, enkele opname, continu.
Een leuke optie bij de S5 pro is de mogelijkheid om het LCD-scherm als zoeker te gebruiken gedurende 30 s. Dit wordt Live view genoemd. De autofocus is buiten werking gedurende Live view, maar omdat kan worden ingezoomd, kan handmatig scherpstellen met voldoende nauwkeurigheid gebeuren. Het wisselen van lenzen op de S5 Pro dien met enige beleid te gebeuren, want de camera heeft geen actieve sensorreiniging, noch een afdichting tussen lens en spiegelhuis.
Op de body van de S5 Pro passen lenzen met een Nikon-vatting, dus behalve Nikon-lenzen is het ook mogelijk uit het assortiment lenzen van Sigma, Tamron en Tokina te kiezen.
7,0
BEDIENING
7,0
Net als de mogelijkheden van de camera, is ook de bediening redelijk elementair. De knopjes zijn duidelijk en hebben een enkele functie. Met de Functie-knop krijgt men toegang tot een menu om ISO, bestandsformaat, resolutie en witbalans te kiezen. Het ziet er erg gebruiksvriendelijk uit, maar het instellen van de juiste waarde kan nog wel eens een probleem zijn met de vier-wegnavigatieknoppen. Om bijvoorbeeld de ISO te veranderen van 100 naar 200 drukt u op de bovenste knop van de navigator. Om de waarde weer te verlagen bestaat de neiging om op de onderste knop te drukken, maar dan verandert de witbalans van AWB naar Zonnig. De knoppen werken stapsgewijs maar een kant op en om de ISO van 200 terug te zetten naar 100 moet vier keer (200->400->800->1600->100) gedrukt worden.
Het LCD-menu heeft maar 19 opties en is voor het instellen van de opnamegegevens slechts nodig voor het instellen van Contrast, Verscherping, Verzadiging en Kleurruimte en voor het maken van een handmatige witbalans. Een zeer nuttige functie van de SD14 is de Info-knop. Hiermee kan in een oogopslag gezien worden wat de waarden zijn van de meest relevante opnamegegevens.
Het LCD-scherm is dus vooral bedoeld om foto's op terug te kijken. Het scherm heeft onvoldoende resolutie om de scherpte van de foto's goed te kunnen beoordelen. Het bladeren door de foto's gaat snel en ook zoomen en schuiven gaat soepel. De belangrijkste opnamegegevens worden bovenin weergegeven. Het is ook mogelijk om in één scherm een miniatuurafbeelding, opnamegegevens en een RGB-histogram te laten zien. Om snel te selecteren kunnen er ook 9 miniaturen tegelijk worden opgeroepen en stapsgewijs worden gebladerd. Bij het terugkijken kunnen foto's worden verwijderd, gedraaid, gemarkeerd en beschermd en tevens kan er een diavoorstelling worden gestart.
Omdat er zoveel instelmogelijkheden zijn, duurt het even om gewend te raken aan alle opties en menu's. 90% Van de handelingen kan echter worden uitgevoerd zonder de handleiding te hoeven raadplegen. Ook al omdat er een handige helpfunctie (Engelstalig) in de camera is opgenomen. Zo kunt u direct te weten komen welke filmsimulatie geschikt is voor welk onderwerp. ISO, kwaliteit, resolutie en witbalans kunnen direct met het indrukken van een knop en draaien aan een instelwiel worden ingesteld. Opvallend is dat het instelwiel voor de keuze van het belichtingsprogramma ontbreekt. Ook dit is een combinatie van het indrukken van een knopje en het draaien aan een wiel. Dat is even wennen.
Terugkijken, zoomen en schuiven van foto's op de S5 Pro vraagt (te) veel handelingen en er is geen schermpje waarin alle opnamegegevens, histogram en miniatuur gelijktijdig worden weergegeven. Na enige tijd went het wel, maar de gebruikersvriendelijkheid kan beter. Bij het terugkijken kunnen foto's worden verwijderd, beschermd en bijgesneden. Een diavoorstelling en Print order DPOF zijn ook beschikbaar.
7,0
PRESTATIE
8,0
De alertheid van de SD14 ligt net boven het gemiddelde. Opstarten, meten en scherpstellen duren een fractie van een seconde, maar zijn niet momentaan. Het tonen van de foto direct na de opname duurt soms wel een seconde. De buffer van de camera is klein en de schrijfsnelheid gering (1 GB Sandisk Extreme III). Al met al leent de SD14 zich niet echt voor actie- of sportfotografie.
Als wordt gefotografeerd in RAW bij ISO 100 en goede lichtomstandigheden, dan produceert de SD14 de mooiste 4,7 Mp foto's ooit, waarmee verbluffende prints van 45 bij 30 cm gemaakt kunnen worden. De Foveon-sensor registreert een ongekende hoeveelheid detail, de kleuren zijn aansprekend en natuurlijk en het dynamische bereik is ruim voldoende voor de meeste onderwerpen. De beelden geven je soms kippenvel.
De kwaliteit daalt als wordt overgeschakeld wordt naar JPEG, ook omdat de Auto witbalans van de SD14 niet altijd 100% nauwkeurig is. Als in het JPG-formaat wordt gekozen voor Super High wordt ook de resolutie duidelijk minder, zeker als gewerkt wordt bij hoge ISO's. Het detail wordt dan verminderd door de ruisonderdrukking en verzadigde kleuren krijgen een uitgewassen aanzien. Fotograferen bij hoge ISO's in kunstlicht is eigenlijk alleen mogelijk als wordt opgenomen in RAW. In Lightroom 1.1 of Photoshop CS3 kunnen dan de genoemde 'problemen' grotendeels worden hersteld. Sigma's Photo Pro heeft niet de mogelijkheden om deze restauratie uit te voeren.
Aanzetten is momentaan, scherpstellen zonder aarzeling en er is nauwelijks een merkbare ontspanvertraging. Hiermee is de S5 Pro een erg alerte camera. Toch is de camera minder snel dan de D200, door zijn kleinere buffer en lagere schrijfsnelheden. De 3 beelden per seconde met een maximum van 20 worden gehaald, maar alleen bij JPG Large em een DR van 100%.
De S5 Pro genereert JPEG's van 12 Mp met mooie kleuren en een groot dynamisch bereik. De resolutie blijft echter achter en vertoont tekenen van interpolatie. Fotograferen bij 6 Mp en upsamplen in Photoshop geeft meer comtrole over behoud van detail. Net als de SD14 is de resolutie gelijk aan een Bayer-sensor met 8 of hooguit 10 miljoen pixels.
De beelden bij hoge ISO zijn erg bruikbaar tot ISO 1600. Fuji heeft de ruis goed onder controle, maar de ruisonderdrukking gaat ten koste van de hoeveelheid detail. ISO 3200 is te gebruiken in noodgevallen.
De optie Dynamisch bereik (DR) bewijst zijn nut bij opname in JPEG, maar de verschillen tussen met en zonder DR zijn in veel gevallen klein. Hooglichten en schaduwpartijen hebben soms net iets meer detail. Als wordt gefotografeerd in RAW en ontwikkeld met Lightroom 1.1 heeft de fotograaf achteraf met Fill light en Recovery veel meer controle over het behoud van detail in contrastrijke situaties. In RAW wordt het voordeel van het grote contrastbereik van de Super CCD nagenoeg verwaarloosbaar ten opzichte van RAW-opnames van camera's als de Canon Eos 5D. Met Film simulatie is het mogelijk om de kleuren van JPP-opnames te sturen, maar net als met de DR-functie geeft fotograferen in RAW en omzetten met Lightroom 1.1 of Photoshop CS3 een veel grotere controle en flexibiliteit en zelfs betere resultaten.
7,0
CONCLUSIE
8,0
Het is duidelijk dat de Fuji S5 Pro en de Sigma SD14 niet meer gemeen hebben dan alleen een exotische sensor, afwijkend van het Bayer-type in alle andere digitale spiegelreflexen. Met de Super CCD en Foveon in het hart van de camera's presteren de S5 Pro en de SD14 namelijk heel verschillend.

De SD14 is een zeer elementaire digitale spiegelreflex met relatief weinig mogelijkheden, eenvoudige bediening en matige snelheid. Ze excelleert echter op het punt van beeldkwaliteit, doch echter alleen als de geafficheerde 14,1 miljoen pixels en hoge ISO's buiten beschouwing worden gelaten. Als wordt gefotografeerd in RAW (X3F, 2640 x 1760) bij ISO 100 en het resultaat wordt geinterpoleert tot 8 Mp (3504 x 2336) of soms 10 Mp (3888 x 2592), dan wordt veel detail vastgelegd met een breed dynamisch bereik en fantastische kleuren. De SD14 is in geen enkel opzicht een 'snapshot' camera en de gebruiker moet al zijn kennis en ervaring aanwenden om tot een perfecte opname te komen. Maar als hij dat dan doet, dan is de SD14 een uniek vakmangereedschap voor portret- en productfotografie in de studio en voor macro-opnames in het veld.

Met de S5 Pro heeft ook Fuji een unieke camera in de markt gezet. Ze heeft echter minder ' eigenaardigheden' als de SD14. Ze is perfect ontworpen, is duurzaam en zit tjokvol mogelijkheden. De JPG-opnames zijn van goede kwaliteit, ISO 1600 is bruikbaar en de Dynamic range optie en Film simulatie kunnen in JPEG in sommige situaties hun nut bewijzen. Wederom haalt RAW (RAF) het beste uit de sensor met 14-bits ruimte voor het grote dynamische bereik van de Super CCD. Helaas zijn de RAF-bestanden erg groot en zijn de schrijftijden en de 'motordrive' niet echt heel snel.
Net als bij de SD14 stopt het 'interpolatietrucje' bij 8 of 10 Mp en is de opgegeven 12 Mp net een stapje te ver. De Fuji S5 Pro zal het enorm goed doen in de studio en in situaties met veel contrast. Landschaps- en huwelijksfotografen zullen blij zijn met zijn dynamisch bereik. Dat betekent niet dat de belichting slordig kan worden, want een DR van 400% zal overbelichting niet kunnen voorkomen.

Zoals reeds aangegeven, levert fotograferen in RAW voor beide camera's het beste resultaat. Omzetten van RAF-bestanden met Fuji's Hyper Utility 3 is echter erg elementair en blinkt niet uit in mogelijkheden en snelheid. Met Lightroom 1.1 of Photoshop CS3 worden gelijkwaardige resultaten behaald. De RAW-converter van Sigma, Photo Pro 3, doet beter werk met de X3F-bestanden van de SD14. Er zijn behoorlijk wat mogelijkheden, ze is redelijk vlot en ze extraheert de meeste detail uit de RAW-bestanden. Overigens doen Lightroom en Photoshop geen slechte zaken met de X3F-bestanden en produceren mooie kleuren en redelijk detail. De Fill light in deze beide programma's lijken de schaduwen schoner te houden dan de Fill light van Photo Pro 3.

Beide camera's zijn een grote stap vooruit ten opzichte van hun voorgangers en produceren in sommige gevallen unieke resultaten. Door zijn hoge prijs heeft de S5 Pro concurrente uit twee richtingen: de duurdere Canon Eos 5D, full frame met 12,7 miljoen echte pixels en ongeëvenaarde resolutie en hoge ISO-kwaliteit en van de Nikon D200 enCanon 40D, die goedkoper zijn en ingezet kunnen worden als supersnelle, allround 'werkpaarden'.
The Sigma SD14 is toch eigenlijk een soort niche product voor de liefhebber en moet concurreren met veel goedkopere equivalenten als de  Canon 400D, de Nikon D40x, de Pentax K10D, de Olympus E410, de Samsung GX10 en de Sony A100.

Voorbeeldfoto's Panasonic FZ8 Voorbeeldfoto's Olumpus SP-550UZ
     
    Met dank aan Foto Konijnenberg voor het beschikbaar stellen van de Sigma 17-70mm 1:2.8-4.5
August 25, 2007
go to top of page

Koop de Sigma SD14 in Nederland bij:

Koop de Fujifilm S5 in Nederland bij: